Op een dag in juli 1985 vertrekken wij met een bus vanaf het stadionplein in Amsterdam naar Zagreb. Het wordt een hele gare rit door Duitsland en Oostenrijk en ik doe geen oog dicht. In de ochtend om een uur of 11 arriveren we in Zagreb.  We gaan naar een park bij het station zitten wachten. Er zijn meerdere interrailers en moeten wij een behoorlijke tijd overbruggen omdat de trein naar Hongarije om 19.00 gaat . Uiteindelijk in de trein naar Hongarije blijkt de grenscontrole een fluitje van een cent en we stappen laat in de avond uit in de stad Nagykanisza  én gaan daar vervolgens naar een camping. Blijkbaar wist ik al waar de camping was want Ik kan me niet herinneren dat het erg moeilijk was om deze te vinden. (vermoedelijk Nyirfas Camping annex motel). We zetten de tent van Sjors op en slapen er met zijn tweeën in en moe als ik ben val ik direct in slaap. Nagykanisza is een typische Oostblok plaats waar verder niets te zien de volgende dag pakken de trein naar het Balatonmeer en belanden we in Balatonalamadi aan de noordkant van het meer. De camping is vol en het met sanitair is slecht zoals gebruikelijk is in Oost Europa. Onze tentjes staan tegen het talud aan van een spoorweg en als er een trein langskomt, dan lijkt het net of die over je hoofd rijdt. Verder doen we niet zo heel erg veel en ga vervolgens wat verderop in Siofok kamperen want in Balatonalamadi is geen uitgaansleven.  Siofok is het Benidorm van Hongarije in die tijd. Wij kamperen met onze twee tentjes in een privé tuin. Er zijn ook nog twee Oost Duitse meiden met elk een tentje. De Oost Duitse meisjes hebben niet veel te besteden. Ze kunnen maar een klein bedrag tegen de gunstige officiële koers wisselen, waardoor veel levensmiddelen vanuit de DDR meenemen zoals blikken met leverworst en makreel. Er zijn veel openlucht disco’s en deze spelen video’s af van Veronica s Countdown; de grote hit is op dat moment We are the World. Boodschappen doe je in de ABC supermarkt, de lokale Albert Heijn. Er is best veel te koop voor een Oost-Europees land en voor de DDR burgers is dit het paradijs; alles is veel vrijer en liberaler dan in hun eigen land wat ik in 1981 heb bezocht. Na een paar dagen pakken we de trein naar Boedapest en overnachten wij in een soort Airbnb wat toen natuurlijk nog niet zo heette. Ik weet ook niet hoe we daar aan het adres kwamen (plaatselijke “VVV”?)  Maar het was gewoon een huis met een woonkamer en slaapkamer en een keuken. Een kamer was gesloten.  Ongelofelijk wat we allemaal ter beschikking hadden voor een bedrag van $ 20 of zo.  Budapest is in die tijd de meest fleurige van de Oost-Europese steden. De winkelstraten waren levendig en er was veel te koop in verhouding tot andere Oost-Europese steden. Ik zag zelfs een cd in een etalage,  die waren toen net op de markt,  en er was ook een hamburgertent genaamd City Grill,  een soort plaatselijke McDonald’s . Heel leuk zijn de  duizenden Trabantjes die rondrijden in de stad

Vanuit Boedapest zijn we uiteindelijk weer met de trein terug gegaan via Wenen naar Amsterdam

Hongarije was erg goedkoop omdat je niet verplicht een bedrag moest omwisselen zoals in andere Oost-Europese landen. Je kon wisselen op een soort zwarte of grijze markt en daardoor kreeg je een hele gunstige koers. In Hongarije is relatief veel te koop. Kleine familie ondernemingen als restaurants waren toegestaan onder het communistische regiem, dit in tegenstelling tot de meeste andere communistische landen.